Pilotstudie IC, MC & Hartbewaking

Een gebrek aan slaap vormt een groot probleem voor het herstel van veel ziekhuispatiënten. 57% van hen gaat naar huis met slaaptekort. Gemiddeld slaapt een patiënt anderhalf uur per nacht minder in het ziekenhuis dan thuis en ook is de kwaliteit van de slaap minder. (Wesselius et al., 2018). Een gevolg hiervan is een langzamer herstel en langer ziekenhuisverblijf. Veel voorkomende oorzaken van het slaapprobleem zijn overlast door geluid en licht. Geluid wordt veroorzaakt door medische apparaten en zorgpersoneel. Zij produceren een geluidsniveau vergelijkbaar met een drukke straat of vol restaurant. Licht is afkomstig van de gang en medische apparaten in de kamer. Overdag is er vaak een tekort en `s nachts een overschot aan licht. Dit zorgt voor een verstoord dag en nachtritme. Vooral op de medium- en intensive care, en cardiologie afdelingen, waar patiënten intensief gemonitord worden, is het slaapprobleem groot.

Een slechte nachtrust is ook van invloed op de gezondheidstoestand van patiënten. Tijdens een ziekenhuisopname kan een patiënt delier ontwikkelen. De kans op de ontwikkeling van een delier wordt onder andere vergroot door een slechte slaapkwaliteit, overvloed aan prikkels en sensorische deprivatie. Mensen met een delier in het ziekenhuis hebben een langere ligduur. Ook overlijden meer mensen met een delier dan zonder een delier. (Salluh et al., 2010) Een gebrek aan slaap is daarnaast van invloed op de pijn beleving van patiënten. Bij een slechte slaap kwaliteit wordt er meer pijn ervaren. (Sivertsen et al., 2015)

Tijdens interviews met verpleegkundigen en artsen van verschillende afdelingen van het Radboudumc kwam naar voren dat het aantal oproepen voortkomend uit het slaapprobleem van de patiënten hoog is. Ongeveer de helft van de oproepen tijdens de nachtdiensten worden gedaan door patiënten die niet in slaap kunnen komen. Slaapproblemen van patiënten dragen dus ook bij aan in de algemeen hoge werkdruk van verpleegkundigen.

In de pilotstudie wordt de bedkap toegepast bij 10 IC/MC-patiënten en 10 CCU patiënten met een verwachte opnameduur op van vier tot zeven dagen. Er wordt hierbij een gerandomiseerd cross-overdesign gebruikt waarbij de helft van de patiënten begint met de eerste en elke volgende oneven dag (3e, 5e en, eventueel 7e dag) met toepassing van de bedkap en de tweede dag (en elke volgende even dag (2e , 4e en eventueel 6e dag) zonder de toepassing van bedkap. De andere helft van de patiënten begint eerste (en 3e, 5e en eventueel 7e dag) zonder toepassing van de bedkap en de even dagen(2e , 4e en eventueel 6e dag) met de toepassing van de bedkap. De volgorde waarin de patiënten starten met bedkap of zonder toepassing van bedkap wordt gerandomiseerd. Dit resulteert in een sterke onderzoeksopzet waarbij naast randomisatie de  patiënten ook hun eigen controle zijn. Dit maakt een eerlijke vergelijking van beide scenario's mogelijk en een optimale inschatting van de toegevoegde waarde van de bedkap voor slaap, stress, angst en andere relevante resultaten.

Terug naar overzicht